Kesusasteraan
ialah manifestasi daripada gerak jiwa manusia yang wujud dalam pernyataan
bahasa. Pada hakekatnya kesusasteraan atau seni sastera itu ialah bingkisan kata
yang dipersembahkan oleh sasterawan sebagai hadiah kepada masyarakat.
(
Sabaruddin Ahmad, Punca Sastera Indonesia, 1963, hal. 11 )
Kesusasteraan adalah cermin jiwa getar sukma
pengarang. Kesusasteraan harus tumbuh di tengah-tengah rakyat oleh rakyat untuk
rakyat yang menggambarkan suka duka, harap cipta dan kerja cipta rakyat.
( B.
Simorangkir-Simanjuntak, Kesusasteraan Indonesia, 1971, hal. 8 )
Kesusasteraan ialah ciptaan seni yang disampaikan
melalui bahasa. Kesusasteraan terbentuk dari akar kata susastera ( bahasa
Sanskrit ) + ke – an ( kesusasteraan ).
Su ( indah,
baik, lebih bermakna.)
Sastera ( huruf atau buku
)
Susastera + ke – an ( kesusasteraan ): Kumpulan
buku-buku yang indah bahasanya dan baik isinya.
( Prof. Dr. Hasyim Awang, Artikel
Akademik, hal. 2 )
Kamus Dewan
( Edisi Ketiga ),DBP, 1997, hal. 1194
Sastera
1.
bahasa yang digunakan dalam kitab-kitab ( bukan bahasa
basahan ).
2.
kesusasteraan : hasil seni ( karya tulisan ) dalam bentuk
prosa atau puisi yang mempunyai
ciri-ciri keistmewaan tertentu.
3.
seni sastera: seni karang-mengarang ( prosa, puisi dan
lain-lain )
4.
kitab suci Hindu
5.
kitab ilmu pengetahuan pustaka, kitab yang mengandungi
ramalan
( perhitungan dan lain-lain )
6.
tulisan, huruf
Sukatan
Pelajaran Kesusasteraan Melayu, PPK, KPM, 2002, hal. 2
TAKRIF
KESUSASTERAAN MELAYU DALAM PENDIDIKAN
Kesusasteraan
Melayu dalam konteks pendidikan ialah karya asal yang tertulis dalam
bahasa Melayu berunsurkan keindahan dan kehalusan sama ada berbentuk novel,
cerpen, drama, sajak, prosa tradisional atau puisi tradisional bagi mengimbangi
intelek, rohani, emosi, dan jasmani di samping memaparkan nilai kemanusiaan dan
citra masyarakat.
Pendirian
atau rumusan sendiri
SASTERA
IALAH KARYA SENI KREATIF HASIL CIPTAAN MANUSIA MENGGUNAKAN BAHASA YANG INDAH,
HALUS DAN MENARIK SERTA MEMBERI KESAN KEPADA PEMBACA/PENONTON. IA MERUPAKAN
HASIL PEMIKIRAN SENI YANG BERKUALITI YANG DITERJEMAHKAN SAMA ADA DALAM BENTUK
LISAN, PENULISAN, PROSA, PUISI, NARATIF DAN NON-NARATIF. KARYA SASTERA BERBEZA
DENGAN HASIL-HASIL PENULISAN AKADEMIK ATAU NON-AKADEMIK LAIN KERANA TIDAK
MEMPUNYAI VARIASI BAHASA SERTA KESAN LANGSUNG DAN TIDAK LANGSUNG KEPADA
PEMBACA/PENONTON.
No comments:
Post a Comment